بررسی نقش پیشگویی کننده هورمون های گنادوتروپین جفتی انسانی، پروژسترون و استرادیول در موارد تهدید به سقط سه ماهه اول بارداری

مقدمه: هدف این مطالعه ارزش اندازه گیری هورمون های hcg، پروژسترون و استرادیول برای پیشگویی سقط های خود به خودی است. مواد و روش ها: طی مطالعه ای آینده نگر بر روی 34 زن با نشانه های تهدید به سقط که در هفته های 5 تا 12 حاملگی به سر می بردند مقادیر سرمی گونادوتروپین جفتی انسان (hcg) در دو نمونه به فاصله 4-2 روز، پروژسترون و استرادیول اندازه گیری شد. همین هورمون ها در یک گروه کنترل متشکل از 44 زن باردار با سن حاملگی مشابه بیماران اندازه گیری شد، یافته ها: زمان دو برابر شدن hcg در موارد تهدید به سقط منجر به سقط کمتر از حاملگی های طبیعی و موارد تهدید به سقط ماندگار بود. به جز hcg هفته های 5 و 6 حاملگی، مقادیر هر سه هورمون در موارد سقط کمتر از حاملگی های طبیعی و موارد تهدید به سقط ماندگار با سن حاملگی مشابه بود. با این حال مقایسه زمان های دو برابر شدن با غلظت های hcg در نمونه های نوبت دوم هفته های پنجم و ششم موارد سقط با حاملگی های ماندگار افتراق سقط از ماندگاری حاملگی را، صرف نظر از مقادیر دو هورمون دیگر، امکان پذیر ساخت اما پس از هفته 7 حاملگی ، اندازه گیری متوالی hcg به طور کلی اطلاعات چندانی را به داده های حاصل از اندازه گیری تک نوبتی آن نیفزود و موارد تهدید به سقط، منجر به سقط افت قابل توجه هورمون ها را به همراه داشتند در حالی که در موارد تهدید به سقط ماندگار مقادیر سه هورمون مورد بررسی، مشابه مقادیر طبیعی بود و هیچ یک از حاملگی هایی که غلظت پروژسترون در آنها کمتر از ng/ml 10، بود به روند طبیعی خود ادامه ندادند. مقدار استرادیول بیشتر از pg/ml 200 نشان دهنده حاملگی طبیعی داخل رحمی بود. و در نتیجه حاملگی غیر طبیعی را با ویژگی 95% و حساسیت 5/87% رد می کرد. نتیجه گیری: اندازه گیری هورمون hcg برای تأیید فعالیت تروفوبلاستی ضروری است و پیشنهاد می گردد هر سه هورمون با هم اندازه گیری شود، ضمناً پروژسترون با ارزش پیش بینی کننده مثبت 100% به مراتب بهترین پیش بینی کننده سقط بود و hcg با ارزش پیش بینی کننده منفی 4/98% بهترین براورد کننده حاملگی ماندگار بود، هر چند که هر دو هورمون کارایی یکسانی داشتند (4/97%) استرادیول نیز همانند hcg بیشتر، پیش بینی کننده حاملگی ماندگار بود تا سقط (ارزش پیش بینی کننده منفی 6/97 در مقابل ارزش پیش بینی مثبت 82%) ولی کارایی کمتری داشت (6/93). ترکیب مقادیر پایین hcg استرادیول، hcg + پروژسترون + استرادیول به ترتیب در 94، 100، 100% موارد با سقط همراه بودند، در صورت پایین بودن مقادیر هر سه هورمون وقوع سقط اجتناب ناپذیر بود.